ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ «Χ¨»

Την Κυριακή 16 Ιουνίου 2013, στις 12 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της «Χ» [Πανεπιστημίου 64, 6^ος όροφος] εορταστική εκδήλωση επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 72 χρόνων από την ίδρυση της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ» [Ιούνιος 1941], από το άξιο τέκνο της Πατρίδος, Γεώργιο Γρίβα Διγενή..

        Ο Πρόεδρος της ‘Χ’ κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ, εξήγησε τον σκοπό της εκδήλωσης αυτής, ως εξής:

«Εἲπαμε νὰ βρεθοῦμε ἐδῶ, νὰ μιλήσουνε κάποιοι ἀπό τοὺς πρωταγωνιστές, ποὺ εἶναι ἐν ζωῆ ἀκόμα, νὰ ποῦν ἀναμνήσεις, κάποιοι ποὺ ἣτανε παιδιά τότε καὶ θυμοῦνται πράγματα ποὺ ἒχουνε νὰ κάνουν μὲ τὸν ἀγῶνα τῆς «Χ», ποὺ εἲχανε τοὺς πατεράδες τους καὶ ἂλλους συγγενεῖς, ἒτσι ὣστε νὰ ἒχουμε ζωντανές  μνῆμες, νὰ προσφέρουνε στὴν δικιά μας προσπάθεια νἀ ὑπερασπίσουμε τὴν ἱστορική μνήμη καὶ νὰ παλέψουμε στὴν πλαστογραφία ποὺ ὑπάρχει, εἰδικά γιὰ τὸ θέμα τῆς «Χ».

        Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην ίδρυση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ», η οποία έγινε σχετικά αργά, την 4^η Αυγούστου  του 1989, για δύο λόγους :

α) Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής, όντας ο Εθνικός μας Στρατιώτης, πολεμούσε μέχρι την ημέρα που πέθανε [27 Ιανουαρίου 1974] γιατί δεν είχε τελειώσει η μάχη για την Ελλάδα και για τα οράματα που είχε και αυτός για την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα, για την απελευθέρωση ολόκληρου του Ελληνικού χώρου, να έχουμε γενικώς μία εθνική κυριαρχία πραγματική και ολοκληρωμένη, όπως θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 1821. Για αυτό, ο ίδιος και οι όμοιοί του δεν ήταν της λογικής να φτιάξουνε Συλλόγους αυτού του είδους.

β)  Η ΠΑΣΟΚΙΚΗ αθλιότητα  το 1987, που αποφάσισαν τότε να φτιάξουνε τις επιτροπές κρίσης της Εθνικής Αντιστάσεως στις Νομαρχίες, όπου διάφοροι παλιοί καπεταναίοι του ΕΛΑΣ, και όχι μόνον, βρεθήκαν να  κρίνουνε ποιοι ήσαν αντιστασιακοί και ποιοι όχι. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ξαφνικά οι αγωνιστές της Χ , μαχητές της Πατρίδος, με παράσημα, τραυματίες, αναγνωρισμένοι από το κράτος για την συνεισφορά στην Πατρίδα, από το 1940 μέχρι το 1950 πολεμώντας, να βρεθούνε να μην αναγνωρίζονται ως αγωνιστές της Εθνικής Αντιστάσεως, και όχι μόνο αυτοί αλλά και η Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση [Π.Α.Ο] και άλλες εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις.

Έτσι, την 4^η Αυγούστου 1989 εξεδόθη το καταστατικό του Πανελληνίου Συνδέσμου Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ» και εμείς συνεχίζουμε αυτή την παράδοση, τιμώντας και προσπαθώντας να ανασύρουμε όλες αυτές τις μνήμες του ένδοξου Συνδέσμου μας της «Χ».

        Πάρα πολύ σύντομα, η «Χ» ενεπλάκη σε ένα εσωτερικό κατοχικό πόλεμο αντικομουνιστικού τύπου, επειδή οι Χίτες, όντας οι μόνοι μάχιμοι με όπλα εθνικόφρονες μαχητές, βρέθηκαν στο στόχαστρο του ΕΛΑΣ, που ήθελε να μην υπάρχουν την επομένη μέρα. Που ευτυχώς υπήρχαν τη επόμενη μέρα και δόθηκε η 48ρη κρίσιμη μάχη στο Θησείο και έτσι έμεινε ελεύθερη η Αθήνα. Πρόλαβαν οι άλλοι να υπερασπιστούνε και του Μακρυγιάννη και τα πάντα, βρέθηκε έτσι η «Χ» να απορροφάται σε ένα κυρίως αντικομμουνιστικό αγώνα, από ένα σημείο και πέρα, όχι ότι ήταν επιλογή της, (επιλογή ήτανε οι  ξένες κατοχικές δυνάμεις), αλλά συνέχεια έπρεπε να αντιμετωπίσει και τις νέες εγχώριες κατοχικές δυνάμεις, που ήθελαν να  επιβληθούνε διά της βίας.

        Ο επόμενος ομιλητής, εκλεκτό μέλος της «Χ» και συγγραφέας του βιβλίου «ΘΗΣΕΙΟ, ΙΟΥΝΙΟΣ 1941 –ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1944», κ. ΦΑΝΗΣ  ΧΑΜΟΔΡΑΚΑΣ, αναφέρθηκε στο πως ο πατέρας του, Ταγματάρχης Αριστείδης Χαμόδρακας, μυήθηκε στην «Χ» από τον ίδιο τον Γρίβα και συμμετείχε στην πρώτη σύσκεψη της  Οργάνωσης, που έγινε στο σπίτι του αρχιάτρου Παναγιώτη Φουστάνου στο Κουκάκι.  

Αναφερόμενος στην αντιμετώπιση που είχε το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΑΤΟ βιβλίο του από το ΚΚΕ είπε τα έξης:

«Βεβαίως, μετά την δημοσίευση το βιβλίου μου, προσπαθήσαν επί δύο χρόνια, κάποιοι από τον Περισσό και από το περιβάλλον, να μπορέσουν να αναστρέψουν και να απορρίψουν αυτά τα οποία γράφω. Δυστυχώς απέτυχαν, δεν τόλμησαν να πούνε κουβέντα και ακολουθούν την ομερτά, όπου πάνε να πνίξουνε όχι μόνο το δικό μου βιβλίο, αλλά και άλλα βιβλία πάνε να τα πνίξουνε με την σιωπή. Δεν βγαίνουν να πουν, «Έλα εδώ βρε Χαμόδρακα, αυτά που λες είναι παραμύθια, έλα να τα κουβεντιάσουμε». Τους προκάλεσα και τους προκαλώ και δεν τολμάνε».

        Απαντώντας στην αισχρή συκοφαντία ότι τάχα οι Χίτες ήταν συνεργάτες των Γερμανών, αναφέρθηκε σε δύο περιστατικά που συνέβησαν στην οικογένειά του:

το ένα ήταν ότι έκρυβαν Ιταλούς στο σπίτι τους, με κίνδυνο της ζωής τους, και το άλλο ήταν η έφοδος των Γερμανών στο σπίτι τους, χάρη σε μία πληροφορία που τους δόθηκε από ‘ἀντιστασιακό’ αριστερό, ότι ο ταγματάρχης Χαμόδρακας έκρυβε όπλα στο σπίτι του. Τελικά, δεν βρήκαν οι Γερμανοί τα όπλα που ΠΡΑΓΜΑΤΙ υπήρχαν στο σπίτι και ο κ. Φάνης ακόμα αναρωτιέται μήπως θα ήταν καλύτερα να τα είχαν βρει. Ίσως αυτοί να ήταν πιο ανθρώπινοι σε αυτόν και την οικογένειά του και να γλύτωναν από την εν ψυχρώ εκτέλεση που δυστυχώς περίμενε τον πατέρα του και τα 3 αδέλφια του αργότερα από τους κομμουνιστοσυμμορίτες .  Σημειωτέον ότι οι εκτελεστές της ΟΠΛΑ έφθασαν μέχρι το σπίτι του και η μητέρα του και αυτός (ηλικίας 9 ετών τότε) , που είχαν επιζήσει, γλύτωσαν την εκτέλεση από καθαρή τύχη.

        Σε ερώτηση, αν οι κομμουνιστοσυμμορίτες επετέθησαν στην Σχολή Ευελπίδων κατά τα Δεκεμβριανά, ο απόστρατος αξιωματικός και  μέλος της «Χ», κ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΥΛΗΣ, απάντησε ότι όντως, η Σχολή Ευελπίδων κατελήφθη κατά τα Δεκεμβριανά. Υπήρχε και Πύλη «Υπολοχαγού Ράντου» από τον Υπολοχαγό Ράντο που σκοτώθηκε εκεί , και οι εισβολείς, ως καλοί πλιατσικολόγοι, σύλησαν την σχολή και  πήραν διάφορα αντικείμενα αξίας. Συνεχίζοντας ο κ. Δ.Π. αναφέρθηκε σε ένα βιβλίο - Ιστορία των δραματικών γεγονότων Πελοποννήσου 1943-49 Β’ τόμος, του Κώστα Καραλή για την Μάχη της Βλασίας (ενός χωριού στα Καλάβρυτα)  όπου επιτεθήκανε οι συμμορίτες με αρκετές δυνάμεις κατά του 617 Τάγματος  Πεζικού. Το τάγμα αιφνιδιάστηκε, αλλά τους απέκρουσε. Η όλη επιχείρηση απέβη Βατερλώ των συμμοριτών, οι οποίοι είχανε 157 νεκρούς, το δε τάγμα είχε ελάχιστους, (5-6).

«Αἱ ἀπώλειαι τοῦ 617 Τάγματος ἀνῆλθον εἰς 3 νεκρούς, μόνον, ἐξ ὧν ὁ εἶς ἦτο μόνιμος ἀνθυπολοχαγός Νικόλαος Ἀγγέλου Καμβύσης, καὶ 57 τραυματίες, ἐκ τῶν ὁποίων 7 ἀξιωματικοί. Ὁ φονευθείς Ν.Κ. ἐπέδειξεν ἐξαιρετικήν ἐθνικήν δράσιν, ἢρχισεν τὸν ἀγώνα κατά τοῦ κατακτητοῦ, ὃταν ἀκόμη ἡ ἐθνική ἀντίστασις δὲν εἶχεν ἀρχίσει».

ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ Ν.Κ. ΜΕ ΤΗΝ «Χ»:  «Κάθε ἡμέρα τῆς Κατοχῆς ἦτο καὶ μία ἡρωική πράξις γιὰ τόν ένθουσιώδη αὐτόν πατριώτη. ‘Όταν μετεφέρθησαν ὃπλα ἀπό τὸ Πόρτο Ράφτη στὴν Ἀθῆνα, παρελήφθησαν καὶ μετεφέρθησαν ἀπὸ ἀγωνιστὲς, οἱ ὁποῖοι σήκωσαν μάχη μὲ τοὺς ΕΑΜίτες γιὰ νὰ τὰ φέρουν στὴν Αθήνα. Ὁ Ν.Κ. ἦταν ἀπό ἐκείνους ποὺ συνόδευσαν τὴν μεταφοράν. Ἀργότερα ἒλαβε μέρος στὶς μάχες τοῦ Θησείου κατά τῶν κομμουνιστῶν».

 Μετά την απελευθέρωση ήρθε στην Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε ανθυπολοχαγός, όπως ο μακαρίτης ο Ντερτιλής. Όμως στο βιβλίο  δεν λέει ότι ο Ν.Καμβύσης ήταν Χίτης, ούτε ότι η ανωτέρω επιχείρηση ήταν καθαρά έργο της «Χ».   

        Ο θρύλος της «Χ» δημιούργησε 2 φαινόμενα, που όμως είχαν κάποιες μετέπειτα συνέπειες :

-  ΘΑΥΜΑΣΜΟ:

Η «Χ» ξεκίνησε το 1941 ως «Αντιστασιακή Οργάνωση ‘’Χ’’» και, μετά τα Δεκέμβριανά, παρέδωσε τα όπλα στην πατρίδα, για την οποίαν πολεμούσε και υπερασπιζότανε και τα παρέλαβε  συγχρόνως, διότι δημιουργήθηκε το 143 Τάγμα, το οποίο πολέμησε μέχρι και το τέλος της 10ετίας. Από εκεί και πέρα. δημιουργήθηκαν πολλές ομάδες, οι οποίες, θαυμάζοντας την δράση της Χ και τον θρύλο του Θησείου, αυτό-ονομάστηκαν ‘ΧΙΤΕΣ’ , μετά όμως το 1946 – 1949, αλλά δεν αφορά την Χ αυτό το πράγμα. Είναι ομάδες, οι οποίες υιοθέτησαν ένα όνομα που τιμούσανε.

- ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ  ΤΗΣ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ - ΛΑΣΠΗ :

        Εκτός από το φαινόμενο του Νίκου Καμβύση, που προαναφέραμε, όπου η αντιστασιακή δράση της «Χ» αποσιωπάται, υπάρχουν και φαινόμενα όπου αυτή αποδίδεται σε ….αριστερούς (!).  Ο κ. Φάνης Χαμόδρακας αναφέρει δύο χαρακτηριστικά σαμποτάζ κατά των Γερμανών, που έκαναν Χίτες, υπό την καθοδήγηση του Ελληνο-Πολωνού Γιούρι Ιβάνωφ, στο αεροδρόμιο του Τατοϊου και στο Χασάνι ,σημερινό αεροδρόμιο Ελληνικού, μεταξύ του χειμώνα του 1941 και καλοκαιριού του 1942.  Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα, οι Γερμανοί προέβησαν σε εκτελέσεις Χιτών. Και όμως, το σαμποτάζ του Τατοϊου οι αριστεροί το αποδίδουν σε …ΕΠΟΝίτες(!). Μικρή λεπτομέρεια : η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων ιδρύθηκε από το ΕΑΜ στις 23 Φεβρουαρίου 1943  

Το δε σαμποτάζ του Χασανίου αποσιωπήθηκε εντελώς.

        Οσο για την λάσπη, αυτό είναι γνωστό. Στο προαναφερθέν βιβλίο του ιστορικού Κώστα Καραλή, ο συγγραφέας αποσιωπά την «Χ», όσον αφορά τον Ν.Καμβύση, δεν παραλειπει όμως να την αναφέρει στις 2 τελευταίες σελίδες του βιβλίου του, στο κεφάλαιο «Αντεκδικήσεις Παθόντων», εννοώντας τους δεξιούς που οι κομμουνιστοσυμμορίτες τους είχαν σκοτώσει αγαπημένα τους πρόσωπα, ως εξής :

 «Οι Χίτες δεν υπήρξαν καλύτεροι των κομμουνιστών . Εξετελέσθησαν πολλοί κομμουνιστές, κρεμάσθηκαν και αποκεφαλίσθηκαν. Οι εκτελέσεις αυτές έγιναν με  πολύ μεγάλη αγριότητα».  

Επίσης, υπήρξαν άνθρωποι και ομάδες με αντικομμουνιστική δράση, οι οποίοι όμως ‘βαφτίστηκαν’ ΧΙΤΕΣ, χωρίς να έχουν ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με την «Χ».
Ο κ.Φ.Χαμόδρακας αναφέρθηκε χαρακτηριστικά :

«. Και εγώ σας λέω κάτι, ήμουνα 9 ετών. Αν ήμουνα 14 και έπαιρνα ένα αυτόματο και σκότωνα 20, θα ήμουνα εν αδίκω;; Ο Ηρόδοτος αρχίζει την Ιστορία «Τὶς ἢρξατο χειρῶν αδίκων;;»

 Στον Πάρνωνα, ήταν ο περίφημος καπετάν Γιάτρας του ΕΛΑΣ, ο οποίος είχε πάρει σβάρνα τα διάφορα χωριά, εκτελούσε και έκαιγε τα σπίτια, και βγήκε από την άλλη τη μεριά ο Λευτέρης ο Μπραντίτσας, και ανταπέδιδε τα ίδια που έκανε ο καπετάν Γιάτρας. Αλλά ούτε ο Μπραντίτσας ήτανε Χίτης».

        Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η παρουσία του ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ  ΧΙΤΗ ΜΑΧΗΤΗ κ. ΓΙΩΡΓΟΥ  ΛΥΤΙΝΑ, ο οποίος, με φωνή παλλόμενη από συγκίνηση και ιερή αγανάκτηση, ονόμασε τον κομμουνισμό ‘ΜΠΟΣΕΒΙΚΙΣΜΟ’ και τον ηγέτη του ‘ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ  ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ’ (*). Είπε, περιληπτικά:

«Μετά την πτώση  των βασιλιάδων, των Τσάρων, επεκράτησε ο Μπολσεβικισμός, ο οποίος άπλωσε τα πλοκάμια του σε όλη την ήπειρο, σε όλη την οικουμένη. Ήρθαν και στην Ελλάδα και πιάσαν έναν απατεώνα, έναν αλήτη, έναν αγράμματο καπνεργάτη, τον οποίον τον εφόβισαν, και τους αγκάλιασε  με ανοιγμένας τας αγκάλας, που ήλθαν στην Ελλάδα να φτιάξουνε τον Μπολσεβικισμό. Οι πολιτικοί όμως  έως τότε, είχανε  διαμάχη μεταξύ τους , διάφορές και δεν κοιτάξανε και δεν προσέξανε τον μπολσεβικισμό στην Ελλάδα, που  εξαπλούται. Μόνο παρουσιάστηκε ο Μεταξάς, ο οποίος δεν ανακατεύτηκε τελείως, τον περιόρισε τον κομμουνισμό, τον μπολσεβικισμό. Μετά το πέρας του πολέμου ήρθε η Κατοχή. Αυτοί πλέον βαδίσανε τον αγώνα τον εξοντωτικό  των Ελλήνων πατριωτών, και εθνικοφρόνων Ελλήνων αξιωματικών, Σωμάτων Ασφαλείας και Στρατού, και όποιος ήταν αντίθετος , τον εσκοτώνανε.  Για την αντιμετώπισή τους έγινε μυστική σύσκεψη ανωτέρων αξιωματικών στην Αθήνα, ζητήθηκε η συνδρομή της Αγγλίας, και αποφασίστηκε η συγκρότηση Εθνικών Αντιστασιακών Ομάδων στα βουνά και στην ύπαιθρο, υπό τους Ν.Ζέρβα, Δ,Ψαρρό και άλλους. Ο Γ.Γρίβας ίδρυσε την «Οργάνωση  «Χ» και χάρη στους αγώνες και τις θυσίες των Χιτών και των Σωμάτων Ασφαλείας, κατά τα Δεκεμβριανά, σώθηκε η Αθήνα και η Ελλάδα».

(*) Ισως έχει γίνει σύγχυση με τον καπνεργάτη ΜΑΡΚΟ  ΒΑΦΕΙΑΔΗ (ΔΣΕ), γιατί ο Ν.Ζαχαριάδης ήταν λιμενεργάτης – φορτοεκφορτωτής και αργότερα πλήρωμα σε ρυμουλκά.

       Ένας άλλος απόστρατος αξιωματικός και μέλος της «Χ», ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ  ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, επεσήμανε ότι :

« Οργανώσεις σαν την Χ έχουν ένα ως σκοπό,  την διατήρηση της εθνικής μνήμης και των ιερών αγώνων. Όμως, την στιγμή που η Πατρίς χάνεται και τα πάντα καταστρέφονται, Οργανώσεις σαν και αυτές, οι οποίες έχουν μια ΥΠΟΔΟΜΉ ΗΡΩΊΚΉ και στηρίζονται  και στο παρελθόν, ένα παρελθόν προσφοράς και θυσίας προς την πατρίδα, δεν μπορούν να μείνουν ανενεργές.  Τα νέα παιδιά πρέπει να είναι η διάδοχος κατάσταση, λαμβανομένου υπόψη ότι απέναντί μας έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχουμε οργανωμένες ομάδες των αναρχικών, έχουμε κομμουνιστικές  Οργανώσεις πάρα πολλές, των Μπολσεβίκων.

Ως αρχηγός ο Γρίβας, βλέποντας αυτό το οποίο θα ερχόταν μετά από λίγο, δηλ.την καταστροφή των Αθηνών και τις σφαγές, οι οποίες  δυστυχώς έγιναν κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών του 44, προσπαθούσε να ξυπνήσει την αστική κοινωνία των Αθηνών και να πείσει τους γονείς να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους για την Εθνική  Αντίσταση. Αυτοί όμως έστειλαν τα   παιδιά τους έξω, για να σπουδάσουν, όπως γίνεται και σήμερα. Και τα  παιδιά μας αυτά τα παραλαμβάνουν και τα εκπαιδεύουν κατάλληλα τα Πανεπιστήμια του Εξωτερικού, με απώτερο σκοπό να τα κάνουν Σιμήτιδες, Παπανδρέου και λοιπούς ‘προοδευτικούς’ ηγέτες της Πατρίδας μας».   

       Ο Αντιπρόεδρος της «Χ», κ. ΣΠΥΡΟΣ  ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ αναφέρθηκε στην Κομμουνιστική Προπαγάνδα, η οποία έχει ως πρόγραμμα την εξόντωση κάθε σκεπτομένου ανθρώπου. Ιδρυτής της ήταν O Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν, ή Λέων Τρότσκι, ο  οποίος  υπήρξε μεγαλύτερος σφαγέας από τον Στάλιν, στέλνοντας στον θάνατο 12.000.000 ανθρώπους. Στην Ελλάδα, την ‘ιδεολογία’ αυτή την προώθησαν σε συνεργασία οι Νικόλαος Ζαχαριάδης και ‘Αρης Βελουχιώτης . Και ο Ν. Ζαχαριάδης δεν ήταν ένας ‘αγράμματος εργάτης’, όπως νομίζεται, αλλά εκπαιδευμένος σε σχολή στελεχών [(*) Το 1923 ευρισκόμενος και πάλι στη Ρωσία -σπούδασε στο νεοϊδρυμένο τότε "KUTV", το Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής]

Απευθυνόταν σε μη – σκεπτόμενα άτομα και  άγγιζε μέσα τους το ‘Υλικό Στοιχείο’ (=όλα είναι δικά σου) και το’ Συναίσθημα της Εκδικήσεως’ για το ό,τι υπέφεραν ως μικρά παιδιά. Πολλοί από αυτούς μετατρέπονταν έτσι σε δολοφόνους    

Με βάση αυτά, κινήθηκε  και επικράτησε ο κομμουνισμός, εκμεταλλευόμενος παράλληλα και την αδράνεια των Ελληνικών ηγεσιών και πατριωτικών οργανώσεων.

      Τέλος, ο Πρόεδρος της «Χ», κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ, ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους, ως εξής :

«Πρῶτα ἀπό όλα σᾶς εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ ἀπό τὸ Δ.Σ., γιατί ἒχετε ἒλθει πάρα πολύ κοντά μας, μᾶς συγκινεῖτε , εἶναι ἓνας ἀγῶνας ἡθικῆς τάξεως ποὺ δίνουμε ἐδῶ , ἒχουν πατεράδες ποὺ εἶχαν τὸ σῆμα τῆς «Χ» , ἒχουμε μία τιμή νὰ ἀποδώσουμε . Γιὰ αὐτό, πέρα ἀπό τοὺς μαχητές, ὑπάρχουνε καὶ οἱ ἐπόμενες γενιές . Θὰ καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια γιὰ νὰ συνεχίσουμε τὴν ὀφειλόμενη τιμή».

        Μετά το πέρας τῆς εκδήλωσης και σε κλίμα συναδέλφωσης και συγκίνησης που είχε δημιουργηθεί, προσφέρθηκε ένας μικρός μπουφές στους παρευρισκομένους, μέλη και φίλους του Συνδέσμου της «Χ». 

                                                           ΘΩΜΑΪΣ   ΠΑΡΙΑΝΟΥ